Barminov konstruktorski biro
mesto nastanka lansirnih kompleksa u SSSR-u i Rusiji
Nijedno iole značajnije testiranje niti lansiranje u bivšem Sovjetskom Savezu a ni danas u Rusiji nije moglo ni da se zamisli bez učešća jedne moskovske kompanije kojoj je pečat dao slavni inženjer, ratni heroj i akademik, genijalni inovator V.P. Barmin. U njegove vizionarske snove spadala je i velika 12-člana modularna baza na Mesecu.
Rođeni Moskovljanin, Vladimir Pavlovič Barmin (rus. Владимир Павлович Бармин, 1909—1993), završio je tamošnji Mehaničko-mašinski institut, budući Baumanov Državni tehnički univerzitet i odmah se zaposlio kao inženjer. Radeći na kompresorima i rashladnim telima, radi usavršavanja je 1936. godine putovao i u Ameriku. Tokom Velikog otadžbinskog rata, koji je ostatak sveta zvao II svetski rat, postavljen je za glavnog konstruktora zavoda “Kompresor” (rus “Компрессор”), koji se silom prilika preorijentisao i proslavio proizvodnjom “Staljinovih orgulja”, odn. reaktivnih artiljerijskih sistema “Kaćuša”. Posle rata Barmin je postavljen na čelo specijalnog biroa za proizvodnju lansirnih kompleksa i opreme za njihov transport i postavljanje, a ulazi i u prvi Savet glavnih konstruktora koji je formiran na Koroljevljev predlog radi koordinacije radova na raketnoj tehnici. Rukovodio je proizvodnjom automatskog uređaja za uzimanje uzoraka sa Meseca i Venere. Uz pomoć jednog od njih, uzet je uzorak sa Meseca sa dubine od 2,6 metara i donet na Zemlju, a uz pomoć drugog, uzeta su tri uzorka sa različitih mesta sa Venerine površine a rezultati fizičko-hemijskih analiza poslati na Zemlju. Barminov biro je ostao zabeležen kao prvi u svetu koji je napravio detaljan projekat prve baze na Mesecu, nazvan “Zvezda”. Barmin je umro 1993. i sahranjen na Novodevičnom groblju u Moskvi.
|
|
Preuzmite e-knjigu u PDF formatu (19 strana, 3,3 MB) 
|
|
Pročitajte ostale e-knjige Draška Dragovića |
