Zbog ogromne veličine naše galaksije, nije moguće poslati svemirsku letelicu dovoljno daleko da je fotografira izvana. Astronomi se zato oslanjaju na posmatranja iznutra i zatim upoređuju sa sličnim galaksijama kakva je Velika galaksija u Andromedi. Na taj način naučnici uspevaju da rekonstruišu izgled naše galaksije.
Slika prikazuje džinovsku crvenu maglinu u svemiru. Iza magline nalaze se bezbrojne zvezde različitih boja i veličina. Većina zvezda je mala i ima beličasto do bledoplavu nijansu. Ukupno gledano, maglina je okrugla i izgleda da prelazi iz difuzne u koncentrisanu strukturu ka centru slike. Njena boja se takođe menja, od tamnocrvene ka živopisnoj narandžastoj. U samom centru slike, unutar najsvetlijeg dela magline, nalazi se velika zvezda bele do bledoplave boje.
Jučerašnjom Slikom tjedna NASA/ESA-inog Svemirskog teleskopa Hubble, prikazana je jedna galaktika u kojoj bukti požar mladih zvijezda. Ime joj je NGC 685, a od nas je udaljena oko 64 milijuna svjetlosnih godina. Ona se nalazi u zviježđu Eridana. NGC 685 je svrstana u spiralne galaktike s prečkom jer njeni raščupani spiralni kraci započinju na krajevima prečke od zvijezda u njenom središtu. I Mliječni Put je spiralka s prečkom, ali naša galaktika je skoro dvaput veća od NGC 685.
Do sada najprihvaćenija teorija, po kojoj su na Zemlju vodu donele komete, je posle analize podataka dobijenih sa sonde Rozete, počela da gubi argumente.
U prostranstvima svemira, gde se milijarde galaksija prepliću u složenom kosmičkom plesu, ponekad se susrećemo sa prizorima koji oduzimaju dah svojom lepotom i dinamikom. Jedan takav prizor je galaksija poznata kao Galaksija Ruža, ili preciznije, UGC 1810/3, zadivljujući par galaksija u interakciji koji podseća na cvet u punom cvatu.
Retrogradno kretanje je pojava kada se čini da se planeta, posmatrana sa Zemlje, prividno kreće unazad, odnosno ka zapadu, u odnosu na pozadinske zvezde. U stvarnosti, sve planete se kreću u istom smeru oko Sunca (progradno ili direktno kretanje, u smeru suprotnom kazaljci na satu gledano iznad Sunčevog severnog pola). Prividno retrogradno kretanje je iluzija nastala usled razlike u orbitalnim brzinama i našoj perspektivi sa Zemlje.
Atakama veliki milimetarski/submilimetarski niz (ALMA) prvi put svedoči sudaru dve galaksije koje jure jedna prema drugoj brzinom od 500 km/s. Ona sa desne strane sadrži kvazar – supermasivnu crnu rupu koja akretira materijal iz svoje okoline i oslobađa intenzivno zračenje direktno u drugu galaksiju.
Većina zvezda veličine našeg Sunca ima jednog ili više pratilaca. Zvezde se rađaju u ogromnim oblacima molekularnih gasova, u kojima nastane čitavo jato novih zvezda. Mnoge od njih su čvrsto gravitaciono povezane te nastavljaju svoj život u parovima krećući se jedna oko druge. Odavno se sumnja da i Sunce ima svog parnjaka, samo njega nije lako otkriti.
KOJI TELESKOP DA KUPIM?
